Tien jaar na zijn eerste teamgoud heeft Bart Beks voor de tweede keer in zijn tenniscarrière de wereldtitel voor landenploegen in de wacht gesleept. Met Hendrik-Jan Davids, Bas Snelders en Bart Theelen won hij de Fred Perry Cup (50+) door in de finale grote rivaal Frankrijk te kloppen. Op de WK Masters in Manavgat (Antalya), Turkije was er ook brons voor de mannen 40+.
Met verder een vierde plaats voor de vrouwen 45+, een vijfde plaats voor de mannen 35+ (die alleen verloren van de uiteindelijke kampioen Italië) en een zevende plaats voor de vrouwen 50+ kan de Oranje-delegatie terugkijken op een mooi en succesvol toernooi.
Op het enorme tenniscomplex Ali Bey Club, waar de Masters-tennissers acht jaar geleden voor het laatst een WK speelden, maakten voor het eerst de 30-plussers deel uit van de teamkampioenschappen. Ook was de leeftijdscategorie 50+ toegevoegd aan dit toernooi. Een categorie waarin Beks dit jaar zijn debuut maakte in teamverband. Vorig jaar moest hij in de 45+ samen met Marcus Hilpert genoegen nemen met een derde plaats na een nederlaag tegen het Frankrijk van de sterren Marc Gicquel en Arnaud Clement. Dit jaar was er eindelijk weer eens een overwinning op de Fransen, ondanks een opgave van Beks in de eerste wedstrijd van de finale.
Beks won de eerste set van de finale met 6-2 van Benoit Halle, maar kon het niet in twee sets afmaken en staakte de strijd bij een 1-3 achterstand in set drie. Hendrik-Jan Davids trok de stand recht. Hij versloeg Arnaud Mangin met 6-4, 7-5 en boekte daarmee zijn vierde zege in vier enkelspelduels. In het beslissende dubbelspel waren Beks en Davids te sterk voor Halle en Patrick Vergnes: 4-6, 7-5, 10-5.
Mangin is een oude bekende van Beks. In 2013 stonden de twee al tegenover elkaar in de finale van de Tony Trabert Cup (40+). De Fransman won toen het onderlinge duel, maar Nederland trok aan het langste eind. Het betekende de eerste teamtitel voor Beks en het heeft dus tot dit jaar geduurd voordat hier een tweede bij kwam. Wel grossierde hij met Nederland in podiumplaatsen en bovendien in titels op de individuele kampioenschappen, die zaterdag van start zijn gegaan. Beks is goed begonnen en staat al in de vierde ronde van het enkelspel 50+ Daarover later meer.
40+ heren: Bart de Gier, Romano Frantzen en Marc Felius. Derde plaats
De Nederlandse 40+-formatie werd in de groepsfase alleen het vuur aan de schenen gelegd door Portugal, dat één enkelspel won. Bart de Gier dwong een beslissend dubbelspel af en daarin was hij met Frantzen te sterk voor Mauro Brito Gomes en Matthieu Garcia: 7-5, 6-1.
Na een 2-1 zege in de kwartfiales over Groot-Brittannië dankzij winst van Frantzen/De Gier in het beslissende dubbelspel, trad Oranje aan tegen Italië in de halve finales. Ditmaal lukte het De Gier niet om de schade te repareren. Hij verloor met 7-6 (6), 7-5 van Massimo Ocera waardoor het na twee enkelspelen 2-0 stond.
In de strijd om het brons stond weer de burenruzie op het programma die al zo vaak in WK-verband is beslecht: Nederland-Duitsland. Na een zege voor De Gier en een nederlaag voor Frantzen werd het beslissende dubbelspel overtuigend een prooi voor onze landgenoten (Frantzen/De Gier). Het werd 6-3, 6-1 tegen Oliver Schwoerer en Thomas Burgemeister.
45+ dames: Regina Balcune, Mireille Bink en Caroline de Vries. Vierde plaats
Net tekort voor een podiumplaats kwamen onze landgenotes 45+. Als groepswinnaar wonnen ze in de kwartfinales overtuigend van de Britse dames om bij de laatste vier te stuiten op Duitsland. Balcune won haar vierde enkelspeloptreden van de week, maar Mireille Bink kwam net tekort tegen Sonja Vogt: 3-6, 7-6 (8), 6-4. Het dubbelspel was een ware thriller waarin Oranje net, maar dan ook net tekort kwam. Het werd 2-6, 7-6 (4) en 15-13 voor Michaela Singer en Sonja Vogt.
In de strijd om het brons tegen Spanje verloor Balcune haar eerste enkelspeloptreden van de week (6-1, 6-4 tegen Gisela Riera-Roura) en moest dubbelspecialiste Caroline de Vries nipt haar meerdere erkennen in Maria Desamparados Ramon Climent: 4-6, 6-1, 7-6 (2). Het dubbelspel werd niet meer afgewerkt.
35+ heren: Stephan Fransen, Yoran Verschoor en Arnout van der Weelde. Vijfde plaats
Hoe anders had het kunnen lopen voor de jongste formatie die namens Nederland aantrad, als zij niet in een groep hadden gezeten met de latere wereldkampioen Italië? De eerste ontmoeting van deze WK was gelijk cruciaal. Nederland verloor met 2-1 van Italië. Walter Trusendi klopte Yoran Verschoor en Stephan Fransen verloor een spannend, hoogstaand duel van Matteo Viola: 6-7 (1), 6-2, 7-6 (5). Het dubbelspel werd nog wel gewonnen. Viola is net als Fransen een oud-prof. Hij leidde zijn team naar de wereldtitel. Na het verlies tegen Italië won Nederland vervolgens vier keer met 3-0 en dat was goed voor een vijfde plaats.
50+ dames: Annemiek Wissink, Eveline Hamers en Mirjam Swarte. Zevende plaats
Net als de heren 35+ strandde ook deze formatie op de latere wereldkampioen Italië. Nederland won haar groep door een 3-0 overwinning op Canada en een 2-1 overwinning op Australië, maar verloor in de kwartfinales met 2-1 van Italië. Annemiek Wissink en Eveline Hamers waren kansloos in de enkelspelen. De Nederlandse eer werd gered in het dubbelspel. Aan de zijde van Mirjam Swarte won Wissink met 6-3, 4-6, 10-6 van Silvia Sanna en Alessia Zerbino. Italië bleek niet te stuiten. Het klopte ook nog Groot-Brittannië en Frankrijk op weg naar de titel.
Oranje verloor in de strijd om de plaatsen vijf tot en met acht met 2-0 van Spanje en sloot af met een 3-0 overwinning op Zweden.
Klik hier voor meer informatie en een link naar alle schema's en uitslagen van de ITF World Tennis Masters Tour 30, 35, 40, 45, 50 Team Championships. De 'Individual Championships' zijn zaterdag van start zijn gegaan.
AFBEELDING boven: vlnr Bas Snelders, Bart Theelen, Bart Beks (met de schaal) en Hendrik-Jan Davids.
