Hey Tennisplayer! ‘Sportiviteit’ wat is dat eigenlijk? Het leek me leuk om het daar in deze blog eens met je over te hebben. Je hebt vast wel een idee over wat sportiviteit is, maar ik breng het hier toch nog eens onder je aandacht, zeker nu we over een tijdje hopelijk weer officiële wedstrijden mogen gaan spelen (joepie!). Voor lang niet iedereen is sportief gedrag trouwens vanzelfsprekend. Lees het bizarre verhaal hieronder maar.
Het was een druilerige, natte competitiezondag. Mijn teamgenoot, Frankie, speelde een single tegen meneer K. Mijn team en ik zaten aan de kant op de bank om Frankie aan te moedigen. Het team van meneer K. zat op de andere bank.
Sorry!
Vanaf het begin van de wedstrijd was het al duidelijk: Frankie zat helemaal niet lekker in zijn vel. Hij raakte de ballen niet zoals hij het graag wilde. Al gauw stond hij achter in de eerste set. En toen gebeurde er dit: meneer K. slaat een bal boven op de achterlijn en de bal rolt eraf. Frankie kan er niet meer bij. ‘Sorry!’ roept meneer K., zoals het hoort. Frankie kijkt als een pitbull, maar hij houdt zich koest. Punt voor meneer K., pech voor Frankie.
De wedstrijd gaat verder. Geloof het of niet, maar even later gebeurt precies hetzelfde. Wéér raakt de bal de achterlijn en wéér ketst hij eraf. Wéér kan Frankie er niet bij. ‘Sorry!’ roept meneer K. opnieuw, terwijl hij met zijn hand een verontschuldigend gebaar maakt. Maar nu wordt het Frankie te veel! Wijzend met zijn vinger naar meneer K. schreeuwt hij woedend naar de overkant: ‘Wat ben jij een EEEIIIKELLLLLL!’ Het is bijna te horen aan de andere kant van de stad.
De toeschouwers knijpen hun billen samen van schrik. Meneer K. is met stomheid geslagen. Je ziet de vraag op zijn gezicht staan: ‘Waarom ben ik een eikel, ik heb gewoon twee keer geluk gehad?’ Meneer K. eist excuses van Frankie, maar Frankie weigert. De kant doet een poging om de ruzie te sussen, maar het helpt niets. De heren spelen uiteindelijk door en meneer K. wint de wedstrijd.
Eigen schuld, dikke bult
Eigen schuld, dikke bult, vind je misschien wel. Maar denk je dat het nog een leuke dag was? Nee. De lol was er totaal af. De tegenstanders keken ons de hele dag niet meer aan. Ook nogal flauw, want wat konden wij eraan doen dat Frankie zich zo raar had gedragen? Frankie had het dus volledig verpest voor ons allemaal!
Rare vent hè, Frankie? Hij bleek dus op de baan een heel onsportieve gast. Met alle vervelende gevolgen van dien. Maar hoe gedraag je je dan wèl op de baan? Als tennisspeler ziet het er ongeveer zo uit: je bent sportief als je eerlijk bent en jij je volgens de regels van het spel gedraagt. Of als je je tegenstander bijvoorbeeld eens een compliment geeft voor een mooie bal. En als je niet moeilijk doet over het spelen van een let (het opnieuw spelen van het punt). Begrijp me overigens goed: je hoeft natuurlijk niet bij iedere mooie bal van je tegenstander hard te klappen. En je moet ook beslist geen punten weggeven!
Leuke opdracht voor jezelf
Tot slot nog een leuk opdrachtje voor jou. Kijk eens naar jezelf als je tennist of een ander spelletje doet. Hoe gedraag jij je eigenlijk? Welk cijfer zou jij jezelf geven voor jouw gedrag? Ik ben benieuwd wat je ontdekt. Veel plezier!
Sophie
P.S. Volgende keer ga ik je wat vertellen over het spelen van wedstrijden en waarom dat zo leuk is! Houd de blog in de gaten. Tot dan!
Sophie Asberg
Blogger voor KNLTB
