Hey tennisplayer,
Komen jouw ouders wel eens kijken als jij een wedstrijd speelt? Nou, dat is tof. Tenminste, als ze er relaxed onder blijven. Want als ze zich te veel met je wedstrijden bemoeien of boos worden om hoe jij speelt, is het niet leuk. Ik kan me voorstellen dat jij dan het plezier in het spelen verliest. En dat is jammer.
Stel je de volgende situatie eens voor. Je staat een wedstrijd te spelen tegen iemand van wie je eigenlijk moet winnen, want je bent ouder en zit bijvoorbeeld al veel langer op les. Ook heb je eerder makkelijk van deze tegenstander gewonnen. Maar nu is het een moeilijk potje en gaan jullie gelijk op. Op een gegeven moment komt jouw tegenstander zelfs op matchpoint! Jij bent aan service en je probeert je te concentreren op het punt dat komen gaat. Maar op het moment dat je wil gaan serveren snauwt je moeder vanachter het hek tegen je: ‘Dit is je láááátste kans, domoor!’ Boem! Het zal maar naar je hoofd worden geslingerd op zo’n spannend moment! Niet bepaald een aanmoediging, toch? Maar zoiets is echt gebeurd! En je kunt wel raden hoe die wedstrijd afliep…En wat vind je van vaders of moeders die tijdens de wedstrijd met een gestressed hoofd langs de kant lopen te ijsberen of zelfs kwaad weglopen omdat ze vinden dat hun zoon of dochter niet goed speelt? Ook niet heel sympathiek, denk ik!
Maar goed, zo gedragen sommige ouders zich helaas wel. En dat is niet oké. Nu is het zeker niet mijn bedoeling om hier negatief te schrijven over zenuwachtige tennisouders. Want uiteindelijk willen ze alleen maar heel graag voor jou dat je een goeie wedstrijd speelt. Bovendien zijn ze zich van hun eigen gedrag vaak niet bewust, en beseffen zij zich helemaal niet dat zij een negatieve invloed hebben op jouw plezier en spel. Maar wat ik je hier wil meegeven is dat als jij last hebt van zulke zenuwachtige ouders, jij ze iets kunt leren. Want zij doen iets verkeerd. Vertel ze dat jij je onder druk gezet voelt als zij zich zo gedragen, en geef aan waar jij behoefte aan hebt. Wil je bijvoorbeeld dat ze niet meer komen kijken? Spreek dat dan met ze af. Of maak de afspraak dat áls ze kijken, zij jou alleen positief aanmoedigen. Dus langs de kant géén chagrijnige of gespannen koppen, a.u.b! Als je het lastig vindt om met je ouders hierover te praten, wat ik me goed kan voorstellen, overleg dan eerst eens met je trainer. Hij of zij kan je zeker helpen. Succes!
Sophie
Sophie Asberg