Het is natuurlijk fijn om met je vaste tennismaatje wekelijks een balletje te slaan op jouw vereniging. Maar het kan nog veel mooier: samen met anderen plezier maken en intussen het beste uit jezelf en elkaar halen. Oftewel; competitie spelen in teamverband. Hoe leuk dat is, weet Martin-Hugo Van Groenestijn (34) van Genneper Parken Tennis als geen ander.
De mooiste periode van het tennisseizoen, de KNLTB Voorjaarscompetitie is sinds enkele weken weer in volle gang. Met ruim 200.000 spelers, verdeeld over 30.000 teams is de Voorjaarscompetitie niet voor niets de grootste georganiseerde competitie van Europa.
Eén van die vele duizenden spelers is Martin-Hugo van Groenestijn. Dit voorjaar gaat hij met zijn ploeggenoten van zijn vereniging Genneper Parken Tennis weer de baan op om tegenstanders uit de regio te treffen. Van Groenestijn volgde als scholier ooit een balvaardigheidstraining en zat nog een tijdje op tennisles. Daarna stopte hij. Tot na een hele tijd, net na zijn studententijd, een vriend hem mee vroeg naar de tennisbaan in Maastricht. Van Groenestijn: “Dat was meteen heel leuk en in 2013 speelde ik voor het eerst competitie. Sindsdien ben ik er niet meer mee gestopt. Goeie dingen hebben soms tijd nodig zullen we maar zeggen”
Toen hij zijn studentenleven in Maastricht achter zich liet en voor werk naar Eindhoven verhuisde, stopte hij – uiteraard – niet met zijn hervonden liefde voor tennis. Hij speelt zelfs in twee competitieteams; op vrijdagavond met het herenteam, bestaande uit oud-studiegenoten die toevallig ook in Eindhoven kwamen wonen, en op zaterdag in een gemengd team, heren en dames dus. “Wij zijn elkaar ooit een keer op de club tegen het lijf gelopen en hebben op een gegeven moment een team gevormd.”
Koffie en vlaai
Dat Van Groenestijn zo enthousiast werd van het spelen van competitie kan hij gemakkelijk verklaren. “Ik was gegrepen door de combinatie van actief buiten zijn en het sociale gedeelte. Je trekt een hele dag met elkaar op, vooral op zaterdag. Je verzamelt rond een uur of 12, je drinkt samen koffie en eet een stuk vlaai. Speelt je wedstrijden en voordat je het weet is het zo half zeven, zeven uur. Daarna eten we samen en drinken we een biertje. Vaak vliegt de tijd voorbij zonder dat je het in de gaten hebt. Je bent in de zon, met aardige mensen om je heen. Ik vind dat heerlijk.”
Voor Van Groenestijn is het clubleven op deze manier een belangrijk onderdeel van zijn sociale leven geworden. “Want met het mixteam train ik ook een paar keer door de week. En gedurende de competitie zie je elkaar ook nog een hele dag. Dan heb je het met elkaar niet alleen over tennis maar ook over werk, relaties, plannen die je maakt. Dit is dus iets heel anders dan wanneer je in de sportschool op de loopband staat en je hebt geen idee naast wie je staat.” Zo toegewijd als het zaterdagteam het spel en de competitie benadert is natuurlijk niet de norm. “De jongens met wie ik op vrijdagavond speel zijn heel wat minder fanatiek, maar dat is ook goed. We hebben het altijd gezellig samen.”
Winnen
Al draait natuurlijk niet alleen maar om de gezelligheid, daar zorgt het competitie-element vanzelf voor. “De ambities verschillen natuurlijk per persoon en per team. Maar competitie spelen is zeker anders dan vrijblijvend een potje tennissen. Want hoe relaxed je het ook benadert, het is toch anders als het ergens om gaat. Je wilt geen domme fouten maken, dat maakt het voor jezelf toch ook weer een leuke uitdaging. Ook binnen het team heb je verschillen; de één is echt bezig met winnen, terwijl ik het vooral belangrijk vind dat ik het beste uit mezelf heb gehaald. Ik zal zelf ook niet zo gauw op stap gaan op de avond voordat ik moet spelen. Door het spelen van wedstrijden leer jezelf en je teamgenoten ook op een andere manier kennen; hoe ga je om met druk, hoe reageer je op complimentjes, hoe ga je om met kritiek? Van competitie spelen word je dus ook in psychologisch opzicht wijzer, haha.”
