Deze keer een blog over iets waar iedere tennisgek wel eens last van heeft: gierende zenuwen. Zenuwen horen natuurlijk bij het spelen van een potje. En een beetje zenuwen vóór of tijdens de wedstrijd is ook best goed, want je wordt er alert en scherp door. Iedere vezel in je lijf krijgt zin om te winnen!
Maar soms zitten je zenuwen je toch dwars! Ken je het gevoel dat je op de baan staat als een blok beton? Of het gevoel dat je arm zwabbert bij iedere slag? Dan wordt het tijd dat jij de baas wordt over je zenuwen in plaats van dat zij de baas zijn over jou. Daarom geef ik je hierna een paar tips om te ‘ontzenuwen’. Kijk maar eens welke bij jou passen. Het mooiste is als jij je eigen (ont)zenuwtip bedenkt want die werkt gegarandeerd.
Geniet
Stel dat je op de baan staat te bibberen van de zenuwen. Bedenk op dat moment dan eens hoe leuk het eigenlijk is dat je een wedstrijd staat te spelen. Want zo is het toch? En zeg dan tegen jezelf, terwijl je een paar keer diep ademhaalt: ‘Hé! Wat vind ik het leuk dat ik hier sta te spelen! Ik vind het écht vet!’ Probeer het ook te voelen. Je vindt het misschien nu raar als je dit leest, en je gelooft vast niet dat het helpt, maar ik verzeker je, je angst verdwijnt als sneeuw voor de zon.
Doe alsof je vrij speelt
Stond je maar te spelen zoals gisteren in de les! Toen lukte ècht alles. En nu sla je geen deuk in een pakje boter. Herken je dit? Misschien helpt het dan als je jezelf in de wedstrijd een beetje voor de gek houdt. Doe alsof je in de training van gisteren staat. Of verbeeld je dat je vrij staat te spelen. Misschien gaat het dan weer beter.
Ontspan door je adem
Als je zenuwachtig bent, adem je kort, ondiep, snel en hoog (vanuit je borst). Dit voelt rommelig en onrustig aan. Ook je slagen worden rommelig en onrustig. Niet goed voor jouw wedstrijd. Hoe word je nu weer kalm? Door middel van je adem. Adem daarom eens diep in via je buik (vier tellen in, maak je buik bol) en blaas daarna ontspannen uit tot de laatste druppel lucht (zes tellen uit, door getuite lippen). Herhaal dit een paar keer. Je zult merken dat je wiebeligheid verdwijnt.
Beweeg
Soms, als je je een hoedje schrikt, sta je als aan de grond genageld. Van schrik stop je met bewegen. Dat gebeurt ook een beetje als je angstig bent op de baan. In plaats van soepel, beweeg je als een stijve hark. En natuurlijk sta je dan niet meer goed voor de bal. Dan is het tijd om te bewegen. Huppel eens een paar keer op de plaats. En beweeg op je voorvoeten. Doe alsof je een danser bent. Ik zweer je, je voelt je weer licht, en vlug als water.
Voel het gravel
Als je zenuwachtig bent en een beetje bang, is je hoofd vaak ook hard aan het werk. Je bent veel aan het denken. Over je slagen, bijvoorbeeld, waarom ze niet lukken. Dat is niet gunstig voor je spel. Hoe zorg je er nu voor dat je hersenen rustig worden? Probeer, terwijl je loopt of staat, het gravel door je schoenzolen heen te voelen. Ik durf te wedden dat als je dat doet, jij weer kalm wordt.
Lach
Lachen is leuk en lekker! Dat vind jij waarschijnlijk ook. Probeer daarom eens een grapje te maken als je zenuwachtig bent. Met jezelf, met iemand langs de kant of tegen je tegenstander. Zo lach je je zenuwen weg!
Blijf aardig
Soms word je boos op je zenuwen. Want je wilt zo graag dat je wiebeligheid verdwijnt. Maar boos zijn helpt niet. Heb je het bovendien niet al moeilijk genoeg? Wees liever aardig voor jezelf en probeer te accepteren - haal bijvoorbeeld eens je schouders op - dat je nog niet lekker in je spel zit. Dat voelt veel prettiger.
En, alle tips gelezen? Zaten er een paar tussen waar je wat aan hebt? Heb jij misschien een eigen goeie ‘ontzenuwtip’? Deel het met ons!
Tot de volgende blog!
Sophie Asberg
