In samenwerking met TENNiS Magazine plaatsen we elke vrijdag een gedeelte van een artikel uit het magazine. Deze keer over het afscheid van het legendarische dubbelduo de Bryan Brothers.
Eind jaren negentig schrok de professionele tenniswereld op toen twee Amerikaanse broers hun intrede deden in het dubbelspel. Met speels gemak imiteerden zij, als een punt was gewonnen, zogeheten ‘boksende’ hazen. Niet dat zij elkaar met het racket te lijf wilden gaan, maar een sprong in de lucht waarbij de borstkassen elkaar stevig raakten, behoorde tot het gloednieuwe ceremonieel in tennisland. Een – dubbele - legende was geboren.
Want die Bryan tweeling, in 1978 drie minuten na elkaar geboren in Camarillo, Californië, zou vanaf 2001 twintig jaar lang zijn stempel drukken op het internationale dubbelspel. Dat hun dadendrang vergezeld ging van indrukwekkende cijfers mag duidelijk zijn. Ze veroverden samen vijftien Grand Slamtitels; tien meer dan bijvoorbeeld Jacco Eltingh en Paul Haarhuis, die zich toch ook mogen scharen in het rijtje met beste dubbelcombinaties ooit. Het aantal dubbeltitels is duizelingwekkend: Bob won er 119 en Mike is met 124 trofeeën ongeëvenaard. Er komt ook geen andere dubbelspeler bij deze astronomische aantallen in de buurt.
Met ontzag spreekt Matwé Middelkoop de namen van de bijzondere broers uit. ‘Het zijn levende legendes. Zij hebben het dubbelspel zo’n goede 15 jaar gedomineerd. Eén van de redenen is dat zij elkaar blindelings aanvoelen. Het feit dat zij een tweeling zijn zal daar mee te maken hebben. Ze kennen elkaar van haver tot gort. Je mag gerust zeggen dat de Bryan Bothers de dubbel op de internationale kaart hebben gezet.’
Middelkoop is ervan overtuigd dat de populariteit van het dubbelspel een enorme boost heeft gekregen door de Bryan broers. ‘Ze hebben een unieke stijl ontwikkeld en die zogeheten "borstbump" is hun handelsmerk geworden. Nog steeds kijk ik vaak op YouTube naar wedstrijden van dit magistrale duo. En ik weet zeker dat veel van mijn collega’s dat ook doen, maar misschien willen ze dat niet toegeven. Ik heb niet tegen hen samen gespeeld, maar wel een keer tegen Mike. Dat was ongelooflijk. Aan het net was hij bijna niet te passeren.’
Middelkoops vroegere partner Wesley Koolhof kan zich vinden in de woorden van zijn landgenoot. ‘De Bryan Brothers hebben veel betekend voor het dubbelspel. Het feit dat het Amerikanen zijn telt extra. Daar wordt dubbelen meer gewaardeerd dan bijvoorbeeld in Europa. Amerikanen houden nu eenmaal van spektakel en met de Bryans zijn ze daarvan verzekerd. Ze trekken volle tribunes en dat is in het dubbelspel lang niet altijd het geval. Ik heb twee keer tegen ze gespeeld. Dat was vorig jaar in de finales van de toernooien in Miami en Montreal, waarbij zij een keer wonnen en wij de andere titel konden grijpen. Het is ongetwijfeld een van de succesvolste duo’s ooit en ze hebben het dubbelspel internationaal op de kaart gezet.’
Jacco Eltingh vormde in de jaren negentig een dijk van een duo met Paul Haarhuis. De huidige technisch- en commercieel directeur van de KNLTB speelde zelfs nog een keertje tegen de Bryans. ‘Dat was in 1997 in het prille begin van hun carrière. Ik vormde een combinatie met Jan Siemerink. We wonnen en ik had op dat moment niet durven voorspellen dat zij zo’n indrukwekkende en lange loopbaan zouden krijgen. Ze verzorgden hun lichaam goed, waardoor ze weinig blessures hebben opgelopen. De Bryans speelden meer op intuïtie dan andere koppels. Ze hebben het lang volgehouden en je ziet ook dat combinaties die in elkaar investeren uiteindelijk komen bovendrijven.’
Paul Haarhuis beaamt de woorden van zijn vroegere partner. De Davis Cup- en Fed Cupcaptain voegt eraan toe, dat de Bryan broers tactisch toch nieuwe dingen hebben gebracht. ‘Jacco en ik speelden vroeger ter afwisseling punten in de Australische opstelling waarbij de netspeler meer naar het midden staat. Zij hebben dat verder uitgewerkt met de I formation waarin de netspeler nog scherper staat opgesteld. Je kruist dan als serveerder naar de "verkeerde" kant en hoopt op die manier verwarring te stichten. De Bryans gebruikten die strategie vaak en niet zonder succes.’
Lovende woorden voor een Amerikaanse tweeling die het dubbelspel meer aanzien hebben gegeven. Het einde nadert voor het unieke koppel. Het is, op 42-jarige leeftijd, mooi geweest oordeelde de eeneiige tweeling. De stekker gaat na de US Open definitief uit de recordmachine.
Wil je het hele interview lezen ga dan naar de site van TENNiS Magazine en kies voor een abonnement of los nummer.
Het verhaal over de Bryan Brothers is geschreven door Jon Visbeen en staat in TM 3/4 dat nu in de winkels ligt.