Hij draait al 22 jaar mee in de wereldtop van het rolstoeltennis, heeft de sport in Nederland op de kaart gezet en wil met zijn schat aan ervaring jonge talenten verder helpen. Maar hoewel hij meerdere Grand Slams op zijn naam heeft staan en in 2008 al een bronzen medaille won op de Paralympische Spelen (Peking), is Maikel Scheffers zelf ook nog niet klaar als tennisser. “Waar ik nog van droom? Simpel. Samen met Tom Egberink goud in de dubbel in Tokio bij de Paralympics.”
38 jaar is de Bosschenaar nu, die met enige fantasie de godfather van het Nederlandse rolstoeltennis genoemd kan worden. “Maar 38 is maar een getal”, lacht hij. “Ik voel me nog steeds fit en jong. Het is lastig te zeggen waar ik nu sta ten opzichte van tien jaar geleden. Maar qua niveau scheelt het niet heel veel.”
Negende NK-zege lonkt
Scheffers doet zijn verhaal vlak nadat hij zich moeiteloos voor de finale van de NK Rolstoeltennis heeft geplaatst. Daarmee krijgt hij zondag kans voor de negende keer nationaal kampioen te worden. Van zijn acht titels won hij de laatste zeven op een rij, vertelt Scheffers. “Een mooi rijtje toch. Morgen weer een finale dus. Voor de zoveelste keer tegen Tom. Dan gaan we eens kijken of we die beker nog een keer omhoog kunnen houden op m’n 38e. Het zou mooi zijn. Ik vind de NK altijd heel tof. Het is leuk om in je eigen land te mogen spelen en ik vind het altijd supergezellig met de organisatie. Het geeft me een goed gevoel, een gevoel van thuis zijn. Dat vind ik belangrijk.”
Zijn deelname, zowel in de single als het dubbelspel, aan de NK vormt een belangrijk onderdeel van de route die hij samen met dubbelspelpartner – en tegenstander in de finale – Tom Egberink heeft uitgestippeld naar de Paralympics. “We stippen elke keer een programma uit om daar naar toe te werken. In de coronatijd is dat wat lastiger. Maar we proberen toch elk kwartaal een programma neer te zetten. Tom en ik zijn blij met de KNLTB dat we hier fulltime kunnen trainen, dat we alle mogelijkheden hebben, dat alle expertise in huis is. Want mocht de tour dadelijk weer opengaan en het wat makkelijker worden om te reizen, zijn we er weer honderd procent klaar voor.”
Hoe hij zijn kansen inschat in de Japanse hoofdstad? “We hebben goeie kansen. Van alle dubbelcombinaties hebben we al eens gewonnen. Dus de kansen liggen er. Maar ja, de Paralympics zijn een evenement op zich. Het is iets heel speciaals, de besten zullen er boven komen drijven. Het hele evenement op zich is zo speciaal. Als je daar actief mag zijn, maak je iets mee wat maar weinig mensen mee mogen maken.”
Mentor
Het is duidelijk, hij heeft nog veel ambities. “Ik vind het spelletje ook nog zo leuk. Ik vind elke dag wel een uitdaging om mezelf te ontwikkelen en om mezelf binnen de groep te ontwikkelen. Op het NTC hebben we hier een fulltime programma. Ik probeer mijn ervaring te delen met de jongeren, om iedereen een beetje te helpen. Een soort mentorrol, zeg maar. Ik heb een aantal Grand Slams gewonnen, dus ik heb de nodige ervaring om over te brengen. Als dat lukt, denk ik dat het heel mooi is.”
Hij weet nog niet wat hij gaat doen als stopt als tennisser. “Ik krijg die vraag vaak, maar ik ben er nog niet zo mee bezig. Natuurlijk denk ik er wel eens over na en ik praat veel met mensen om me heen. maar ik zit nog vol in mijn carrière. Die wil ik eerst goed afsluiten zonder al te veel afleiding om me heen.”
