De ATP- en WTA Tour liggen in ieder geval tot 13 juli stil. Daarom blikken we op Tennis.nl tot die tijd wekelijks terug op een Nederlands hoogtepunt bij een toernooi dat deze periode gespeeld had moeten worden.
Wedstrijden op het Foro Italico in Rome leveren misschien wel de mooiste tennisplaatjes van het jaar op. Vooral het Stadio Nicola Pietrangeli (vernoemd naar de Italiaanse winnaar in 1957 en 1961) dat verzonken ligt in de grond en wordt omringd door 18 marmeren beelden en tal van olijfbomen, met op de achtergrond de Monte Mario.
Het sportcomplex in Rome werd tijdens de regering van Mussolini gebouwd, met als doel de Olympische Spelen van 1940 te accommoderen. Maar het was niet Rome dat werd aangewezen voor de zomerspelen, maar Tokio. Het evenement kon echter niet doorgaan in verband met de Tweede Wereldoorlog.
Na de val van het fascistische regime en de bevrijding van Italië in 1944 werd de naam Foro Mussolini aangepast in Foro Italico. De Olympische Spelen werden vervolgens in 1960 op deze locatie georganiseerd.
Bekijk hieronder beelden van het prachtige Foro Italico.
Vanaf 1930 vindt het Italiaanse tennistoernooi voor mannen plaats. De eerste vijf edities werden in Milaan gehouden. In 1935 verhuisde het evenement naar het Foro Italico in Rome, maar kon van 1936 tot en met 1949 geen doorgang vinden.
De vrouwen komen sinds 1976 in actie op het gemalen baksteen van de Italiaanse hoofdstad. Maar helaas gaat het gecombineerde WTA/ATP-toernooi Internationali BNL d’ Italia in verband met de coronacrisis dit jaar niet door.
Demi Schuurs is één van de vier Nederlandse winnaressen in Rome. Aan de zijde van Ashleigh Barty wist de Limburgse in 2018 de titel in het dubbelspel te winnen. De 26-jarige Schuurs volgde daarmee Manon Bollegraf op, die in 1997 samen met Nicole Arendt ongeslagen bleef.
Carin Bakkum en Nicole Jagerman waren in 1986 de eerste Nederlandse speelsters die succes vierden in de ‘Eeuwige Stad’.
Bekijk hieronder het interview met Schuurs op Tennistv over haar toernooizege.
2018 was sowieso een succesjaar voor Schuurs. Ze won met vier verschillende partners maar liefst zeven toernooititels. In Brisbane was ze samen met Kiki Bertens de beste. Een partnerschap met Elise Mertens leverde winst op in Hobart, Rosmalen en Wuhan. Met Barty werd de hoofdprijs in Rome en een eindzege in Montreal gepakt. Samen met Katarina Srebotnik voegde Schuurs de titel in Nürnberg toe aan haar prijzenkast.
Al deze zeges en goede prestaties op de andere toernooien leverde Schuurs ook haar hoogste notering op de wereldranglijst op. In oktober van dat jaar was ze de mondiale nummer zeven.
Tom Okker is de enige Nederlander die in Rome de enkelspeltitel won. Richard Krajicek was er in 1996 dichtbij, maar moest in de finale zijn meerdere erkennen in de beste gravelspeler van dat moment; Thomas Muster. Op de lijst met kampioenen prijken verder grote namen als Björn Borg, Ivan Lendl, Mats Wilander, Pete Sampras, Andre Agassi, Novak Djokovic en maar liefst negen keer die van Rafael Nadal.
De titel in 1968 betekende de eerste toernooizege in de zogenoemde Open Era. Okker versloeg Bob Hewitt uit Australië in vijf sets: 10-8 6-8 6-1 1-6 6-0. De Flying Dutchman heerste in de tweede week van mei, want met de Amerikaan Marty Riessen was hij ook de sterkste in het dubbelspel, dat hij vijf jaar later opnieuw zou winnen.
Wie niet mogen ontbreken op de lijst met kampioenen zijn Jacco Eltingh en Paul Haarhuis. Nederlands succesvolste dubbelcombinatie won de Italian Open in 1993.
In 2014 bereikte Robin Haase verrassend de dubbelspelfinale. Hij verloor samen met Feliciano Lopez de eindstrijd van Daniel Nestor en Nenad Zimonjic.
Toernooiwinnaars in 2019 Nadal en Karolina Pliskova zijn ten minste tot 2021 de titelhouders.