Zaterdag start het Olympisch tennistoernooi in Tokio. De gelukkige medaillewinnaars zijn uiterlijk acht dagen later bekend.
Kans dat een Nederlands dubbelduo op het erepodium een plaatsje verdient is reëel. Want met Wesley Koolhof, Jean-Julien Rojer en Demi Schuurs hebben ‘we’ wereldtoppers in het dubbelspel. Kiki Bertens is de enige landgenoot die ook in het enkelspel een gooi naar de medailles doet.
Het is 21 jaar geleden dat Nederland voor het laatst een tennismedaille won. Miriam Oremans en Kristie Boogert haalden bij de Olympische Spelen in Sydney zilver in het vrouwendubbelspel.
Kiki Bertens zat destijds als meisje van zeven pas een jaar op tennis en kon toen nog niet bevroeden wat voor carrière zij in het verschiet had liggen. Bertens groeide uit tot de beste speelster die Nederland ooit heeft gekend. Ze verbeterde het ranking record van Betty Stöve toen ze in 2019 de vierde plaats op de wereldranglijst innam. Maar liefst tien toernooizeges staan op het CV van de 29-jarige speelster uit Wateringen.
De Olympische Spelen wordt Bertens’ laatste kunstje. De achilleshiel is de achillespees. Voluit trainen en spelen kan sinds de operatie in oktober vorig jaar niet meer. Bertens proefde door corona bovendien van het leven zonder tennis. En dat leven smaakte goed.
Daarom kondigde ze vorige maand haar afscheid aan. Maar niet voordat ze nog één keer zou gaan vlammen op het Olympisch tennistoernooi. Eerlijk gaf Bertens toe dat ze zelf niet per se warme gevoelens krijgt als ze de door Pierre de Coubertin ontworpen vijf gekleurde ringen ziet. (Elke kleur van een ring zou tenminste terug te vinden moeten zijn in de kleuren van de vlaggen van alle landen.) Een tatoeages zoals Schuurs overweegt zal waarschijnlijk niet op het lichaam van Bertens belanden.
Door haar jarenlange aanwezigheid in de top10 van de wereld en haar huidige 21ste positie mag Bertens in drie onderdelen meedoen: single, vrouwendubbelspel en mixdubbel.
In het enkelspel zal de verwachting niet het grootst zijn. Bertens speelde dit jaar slechts negen wedstrijden, waarvan ze er twee won. Toch ligt een verrassing altijd om de hoek. Want wie had bedacht dat Monica Puig een gouden plak in Rio de Janeiro wist te winnen?
Bertens heeft bewezen dat ze de capaciteit bezit om iedereen te verslaan. Dat ze in Tokio voor de laatste keer de tennisbaan op stapt kan wellicht bevrijdend werken. Helaas zonder familie en vrienden op de tribunes, want die blijven leeg. Wel zijn haar man Remko de Rijke en coach Elise Tamaëla mee voor ondersteuning.
Dat Bertens goed gedijt in teamverband bewijst haar rapport in de Billie Jean King Cup (voorheen Fed Cup). De cijfers: 23 enkelspelwedstrijden, 21 keer winst. Zes dubbelwedstrijden, drie keer winst. In totaal 32 wedstrijden, 27 keer een punt voor Nederland.
Een medaille in Tokio zou een prachtige afsluiting zijn van een glansrijke carrière. Hoewel het enkelspel altijd prioriteit heeft gehad, zal een plak in het dubbelspel komende week haar misschien wel de meeste voldoening geven.
Niet eens voor zichzelf, maar voor vriendin en dubbelpartner Schuurs.
