Terwijl de spelers van 'team New York' en 'team London' zich opmaken voor de finale van de KNLTB New Years Cup, werkt de volgende generatie jeugdspelers haar wedstrijden af in de hoop dat zij komend jaar ook worden toegejuicht door de uitzinnige menigte in sportcentrum De Rhijenhof, Den Haag.
Om met de woorden van een bekende tv-maker te spreken: het was unaniem een belachelijk groot succes. De New Years Cup, een tennis+-teamevenement voor de twaalf beste jongens en meisjes van Nederland, lijkt een blijvertje te worden en gaat als het aan Martijn Voorbraak ligt alleen nog maar groter worden. De bondscoach van de leeftijdsgroep 11 tot en met 14 jaar en initiatiefnemer van het teamtennisweekeinde (samen met Sjoerd Huis in 't Veld) spreekt van een uiterst geslaagd evenement dat net als vorig jaar intensief werd beleefd door zowel spelers als coaches. Met hart en ziel stortten zij zich niet alleen op de wedstrijden en op de 'teamgevoel bevorderende' spellen, maar ook op alle aspecten die komen kijken bij een lang weekeinde weg van huis. Denk aan voeding, (nacht)rust, teamafspraken, prestatiegedrag en coachbaarheid.
“Voor sommigen was dat best lastig. Met name voor eerstejaars (kinderen van 10) en hun ouders. De ouders moeten leren loslaten, de kinderen vinden het spannend. Niet zo gek natuurlijk, als je bedenkt dat sommigen zelfs nog nooit uit logeren zijn geweest”, vertelt Voorbraak.
Hij is inmiddels bijgekomen van het weekeinde dat voor alle betrokkenen mooi maar intensief was. “Van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat ben je met die kinderen bezig. En het zijn volle dagen. De kids waren doodmoe, maar dat geldt ook voor mij en de coaches. Zondagavond lag ik half negen in bed.”
Evaluatie
Leermomenten waren er te over voor de spelers die bijvoorbeeld op het gebied van voeding en nachtrust gestuurd moesten worden. “Sommigen hadden er moeite mee om op een bepaald moment te eten. 'Kan dat niet later?' werd dan gevraagd. 'Nee, je moet nu eten.' Geen discussie. Dat moet een gewoonte worden. En ook dat ze op tijd gaan slapen wanneer ze met z'n vieren op een kamer liggen. Er is dan toch één iemand die moet zeggen 'hey jongens, morgen moeten we spelen. We gaan nu slapen.' Dat zijn zaken waar je mee te maken krijgt.”
Om serieus werk te maken van alle verbeterpunten die tijdens het weekeinde aan de oppervlakte kwamen, vulden de spelers na afloop een evaluatieformulier in waarbij ook de volgende stap was ingericht. ”Bewustwording is één, maar dat omzetten in daden is de volgende stap. Dus, je weet wat je wilt, maar hoe ga je dat vertalen naar je eigen omgeving? Ga je meteen met die verbeterpunten aan de slag als je thuis bent?”
Uitbreiding
Als het aan Voorbraak ligt, blijft de New Years Cup niet een evenement voor alleen de kinderen in de leeftijdscategorie 10-12 jaar. “Dit jaar hebben we de kinderen van de instroomtraining er al bij betrokken. Zodat zij kunnen zien waar ze het voor doen, waar zij naar toe moeten groeien.” Iets met de groep 12-14 jaar zit ook al in zijn gedachten: “We zijn verschillende vormen van snelle, korte formats aan het onderzoeken. Het moet stimulerend en aansprekend zijn.”
Stimulerend en aansprekend was het afgelopen weekeinde zonder meer, met name de zondag. Muziek, tijdens de warming-up en tussen de duels door, gecombineerd met een speaker en het enthousiaste publiek zorgden voor een unieke sfeer. “Ik kan wel zeggen dat ik heel lang niet in zo'n bruisende hal ben geweest. Alle spelers met hun aanhang, de coaches en de mensen van de bond. In de toekomst zou je er ook nog een trainersbijeenkomst van kunnen maken. Zodat beginnende trainers leren van ervaren trainers, zoals de beginnende spelers leren van de oudere spelers.”
Finale
De finale op zondag werd gewonnen door 'team London' met Laurens Drijver van 'team New York' als MVP (most valuable player). Hij was de opvolger van Stan Put.
Na een eenzijdige finale (5-1) waarin de Davis Cup-achtige ambiance op sommige spelers eerder een verlammende dan een inspirerende uitwerking had, vierde het team van coach Jade Schoelink een feestje met de door henzelf gemobiliseerde aanhang (FOTO onder). Iedere speler moest voor de zondag minimaal vijf supporters charteren en die norm werd ruimschoots overtroffen.
Het zestal van Kiki Bertens, genaamd 'team Parijs', haalde de finale niet. Vorig jaar stond zij nog met de trofee in handen. Het mocht de pret niet drukken voor de voormalig topspeelster, die wederom genoot van haar rol als coach, voorbeeld en inspirator.
De aankleding met enthousiaste supporters, muziek en een speaker die de spelers verwelkomde en introduceerde, zorgde voor een uitgelaten, gloedvolle ambiance waarin de ene speler beter gedijde dan de andere. Hoe om te gaan met de druk van een team dat van jou afhankelijk is voor een resultaat, met een publiek dat iets van jou verwacht of met de druk die je jezelf oplegt om het te laten zien? Het was een geweldig leermoment voor de finalisten. Eén voor één hopen ze het ooit, in het Oranje-shirt, in de praktijk te kunnen brengen, maar voor een ieder was het in ieder geval een weekeinde om nooit meer te vergeten.
Afbeeldingen: Marleen Fouchier.
